به گزارش پایگاه خبری بازارسرمایه ایران (سنا)، متن کامل یادداشت کیارش میرآفتاب‌زاده، مدیر ریسک شرکت سرمایه‌گذاری امید، را در ادامه بخوانید:
مدیریت ریسک به‌عنوان یک رویکرد سیستماتیک و استراتژیک در تشخیص، ارزیابی، کنترل و مدیریت ریسک‌ها یا عواملی که می‌توانند تاثیر منفی بر عملکرد یا اهداف یک سازمان، کسب‌وکار یا پروژه داشته باشند، تعریف می‌شود. اثر مخرب ریسک می‌تواند عینی یا قابل سنجش مانند حق بیمه و هزینه‌های مطالبات باشد یا ذهنی مانند آسیب به‌شهرت یا کاهش بهره‌وری بود. با تمرکز بر توجه به ریسک و تعهد منابع لازم، جهت کنترل و تعدیل ریسک، یک کسب‌وکار از خود در برابر عدم‌قطعیت محافظت می‌کند، هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و احتمال تداوم و موفقیت تجارت را افزایش می‌دهد.
چرا مدیریت ریسک اهمیت دارد؟
خطراتی که سازمان‌ها با آن روبه‌رو هستند به دلیل سرعت زیاد پیشرفت تکنولوژی و جهانی‌شدن، پیچیده‌تر شده‌اند. بخشی از این خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی پیش‌بینی نشده هستند. این ریسک‌ها اگر سازمان را غافل‌گیر کنند، ممکن است تاثیر جزئی بر هزینه‌ها داشته باشند، اما در بدترین سناریو ممکن است عواقب آن‌ها برای سازمان فاجعه‌بار باشد، مانند بار مالی قابل‌توجه یا حتی ورشکستگی کسب و کار. بنابراین سازمان‌ها باید به‌دنبال به حداقل رساندن ریسک‌ها، نظارت و کنترل بر آن‌ها و تقویت موقعیت خود باشند.
به‌عنوان نمونه، یک نوع ریسک اخیر برای بسیاری از کسب و کارها، مشکلات مربوط به زنجیره تامین ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا بود که به سرعت به یک تهدید وجودی برای کسب و کارها تبدیل شد و یا کسب و کارهایی که ذخیره کافی از قطعات رایانهای مانند نیمه‌رساناها نداشتند، در نتیجه اختلال در تولید این محصولات، دچار مشکلات متعددی شدند. با توجه به این بحران‌ها، ضروری است که سازمان‌ها نگاهی تازه به سازوکارهای خود برای مدیریت ریسک داشته باشند که نقش مهمی در رقابتی ماندن کسب و کارها ایفا می‌کند. به این مفهوم که عدم آگاهی از تهدیدات رقابتی می‌تواند منجر به ازدست‌دادن سهم بازار شود و هم‌چنین عدم آگاهی از نوسانات مالی، می‌تواند منجر به خسارت مالی و عدم اطلاع از موارد ایمنی، می‌تواند منجر به حادثه شود و…
این‌در حالی است که همه تهدیدهای کسب‌وکار قابل حذف نیستند، برخی از ریسک‌ها همیشه وجود دارند. ریسک‌های بازار و ریسک‌های زیست‌محیطی تنها دو نمونه از آن‌ها هستند که همیشه باید مورد نظارت قرار گیرند.
نقش واحد ریسک در حادثه بندر شهیدرجایی
از آن‌جا که افق و گستره دید مدیریت ریسک بر اساس آینده‌نگری است و همواره مانند دیده‌بان یک کشتی به‌دنبال ترسیم مسیر حرکت کشتی در آینده است، از این توانایی برخوردار است که خطرات و ریسک‌های پیش‌رو اعم از ریسک‌های مخاطره‌آمیز را برای سازمان‌ها پیش‌بینی کند. به‌عنوان مثال یکی از عوامل زمینه‌ساز بروز حادثه در بندر شهید رجایی، می‌تواند بروکراسی پیچیده در گمرکات کشور باشد که نگه‌داری طولانی‌مدت مواد اشتعال‌زا یا شیمیایی بدون رعایت استانداردهای ایمنی، ریسک بروز فجایع را افزایش می‌دهد و به‌رغم اخطارهای صادر شده قبلی از سوی سازمان مدیریت بحران کشور، درخصوص ناایمن بودن برخی از انبارهای این بندر، به‌دلیل فقدان مدیریت ریسک و به‌تبع آن اقدامات کنترلی جهت پیشگیری، متاسفانه این اتفاق ناگوار با خسارات جانی و مالی بسیار به وقوع پیوست. در صورتی‌که دپوی کالاهای خطرناک و مواد شیمیایی در محوطه بندر به‌وقوع این حادثه منجر شده باشد، باید بررسی شود که چرا اقدامات لازم برای کاهش ریسک‌های موجود انجام نشده است و این موضوع می‌تواند به شناسایی نقاط ضعف در زنجیره مدیریت بنادر و تدوین پروتکل‌های ایمنی قوی‌تر کمک کند.
آینده بازار سرمایه بعد از حادثه بندرعباس
بازار سرمایه در پایان سال ۱۴۰۳ واکنش هیجانی نسبت به مناقشات بین‌المللی و … نشان داد، اما با ورود به سال ۱۴۰۴ و با شروع اخبار مذاکرات غیرمستقیم، روند کاملا صعودی به خود گرفت تا جایی که سقف تاریخی خود را پرقدرت کنار زد و با نگاه امیدوارانه به این اتفاقات میتوان رشد قابل توجهی را برای این بازار در سال ۱۴۰۴ متصور شد. با توجه به اتفاق ناگوار حادثه بندر شهید رجایی از آن‌جایی که عمده صادرات و واردات شرکت‌ها و کارخانجات از آن محل صورت می‌پذیرد به‌صورت کلی می‌تواند بر روند صادرات و واردات شرکت‌ها و به‌تبع آن بر بازار سرمایه تأثیرگذار باشد، اما با اعلام وزیر راه و شهرسازی مبنی بر شروع به کار مجدد این بندر استراتژیک و تسریع در روند ترخیص کالاها به‌خصوص مواد قابل اشتغال به‌نظر این تأثیر بسیار اندک و ناچیز خواهد بود و برای گذر از این بحران باید اصلاح فرآیندهای کند و ناکارآمد اداری در دستور کار قرار بگیرد.
با توجه به نام‌گذاری امسال مبنی بر سرمایه‌گذاری برای تولید، میتوان گفت که یکی از کلیدی‌ترین ابزار برای تحقق این مسیر، بازار سرمایه است. بازار سرمایه توانایی و پتانسیل بسیار زیادی برای تأمین مالی انواع شرکت‌ها و کارخانه‌های را داراست. با استفاده از عرضه اولیه برای شرکتهای پرپتانسیل و پروژه‌محور، میتوان اعتماد از دست رفته افراد حقیقی را به بازار سرمایه بازگرداند. بدیهی است گروه مدیریت سرمایه گذاری امید در تلاش است تا به نوبه خود نقش خود را در این زمینه ایفا کند و با استفاده از IPO شرکتهای زیرمجموعه نظیر شرکتهای پترو امید آسیا و سرمایه گذاری ساختمانی سپه، در کنار دولت و مردم حرکت کرده تا شاهد اتفاقات بسیار مثبتی برای ایران عزیز باشیم.
منبع: خبرگزاری سنا
