هنوز دارم قد می‌کشم / قول مبینا: من و ناهید، دو طلا برای ایران!

به گزارش “ورزش سه”، مبینا نعمت زاده دختری که در ۱۹ سالگی توانست در المپیک ۲۰۲۴ مدال آوری کند و نامش را بر سر زبانها بیندازد. هر چند از همان زمان حواشی درباره او شروع شد؛ آن هم با شایعه پذیرفته شدن بدون کنکورش در رشته پزشکی! اتفاقی که هیچوقت رخ نداد اما آغازی بود بر سر و صداهای پیرامون این ورزشکار. در روزهای اخیر نیز خبر درگیری پدر مبینا با یدالله پیرهادی به سوژه داغ محافل ورزشی تبدیل شد. اتفاقی که مبینا درباره اش سکوت کرد و کامنت های منفی زیادی گرفت.

همه اینها باعث شده تا رسانه تصویری آنتن در اولین گفت‌وگوی ویدئویی خود بعد از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، به سراغ مبینا نعمت زاده برود. مبینا هم در این مصاحبه، سکوت خود را شکسته و برای اولین بار در این مدت، درباره آنچه پیرامونش گذشته، توضیح داده. او ضمن تشریح کامل از آنچه بین خودش، پیرهادی و پدرش رخ ارائه کرده، انتقاداتی نیز به رسانه‌ها دارد.

مشروح مصاحبه خبرنگار “ورزش سه” با مبینا نعمت زاده را در ادامه بخوانید:

* سلام مبینا، به آنتن خوش آمدی.
سلام به شما و به مردم عزیز کشورم. من مبینا، فرزند ایران، جای دخترِ همه هموطنان عزیزم هستم. یک دختر ۱۹ ساله که توانست مدال المپیک را بگیرد و در ۱۰ سالگی عضو تیم ملی شده است. من از اینکه برخی از مردم کشورم به من کامنت منفی می‌دهند، ناراحتم. می‌خواهم درباره سوءتفاهماتی که پیش آمده توضیح دهم. سال گذشته بعد از گرفتن مدال در یک میدان بزرگ، خبرنگاری از من پرسید که از رئیس جمهور چه درخواستی داری. من گفتم که به رشته پزشکی علاقه دارم و دوست دارم درس بخوانم. اما بعد از آن، حجم زیادی از انتقاد به من وارد شد. من فقط به علاقه‌ام اشاره کردم و در حال حاضر فقط در اردوهای تیم ملی هستم. اگر قرار باشد درس بخوانم، ۴ سال آینده و بعد از المپیک خواهد بود چرا که من تغییر وزن داده‌ام و روزهای سختی در پیش دارم. رقبای سختی دارم و مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی در انتظارم است.

* قبول داری که همان مصاحبه روی نگاه مردم تاثیر گذاشت؟
اگر روزی بخواهم درس بخوانم، از سهمیه استفاده نمی‌کنم و به طور عادی وارد دانشگاه می‌شوم. اگر می‌خواستم پزشکی بخوانم، به این خاطر بود که علاقه داشتم تغذیه بخوانم، چون مرتبط با کارم است. تقریبا می‌توان گفت در بین تکواندو دختران، من بیشترین وزن کم‌کرده را دارم و قلق‌های آن را می‌دانم.
بعد از آن موضوع، نگاه مردم کشورم به من تغییر کرد. من از مردم کشورم می‌خواهم که من را به عنوان دختر خودشان ببینند و من را قضاوت نکنند. مبینایی که الان می‌بینید، مبینایی نیست که به راحتی درباره‌اش صحبت می‌کنید. نمی‌دانم چه بگویم و چگونه حرف دلم را بیان کنم. آن چیزی که در مورد من قضاوت می‌کنید، درون من نیست. مبینای واقعی این‌طور نیست که شما درباره‌اش صحبت می‌کنید.

* اگر به عقب برگردی باز هم آن درخواست را مطرح میکنی؟
به هیچ عنوان. فقط تشکر می‌کنم از کسانی که برایم زحمت کشیدند.

* آیا تو الگوی دختران و جامعه ما هستی؟
من در حدی نیستم که خودم را الگو بدانم. می‌خواهم دختر خوبی برای خانواده‌ام باشم. خودم را در جایگاهی نمی‌بینم که الگوی بقیه باشم. من خودم از اسطوره ها و بزرگان الگو می‌گیرم.

* مردم تو را به اشتباه قضاوت می‌کنند. فکر میکنی این قضیه را چطور باید حل کنی؟
بعد از اتفاقات سال پیش و بعد از المپیک که اتفاق افتاد، نگاه ها به من برعکس شد و هر اتفاقی که در جامعه ورزش رخ می‌دهد، من هم این وسط مطرح می‌شوم و جوری که نباید قضاوت می‌شوم. تنها هنر من ورزش کردن است. با سکوت کردن و تلاش کردن باید در المپیک بعدی رنگ مدالم را ارتقا دهم و برای چند دقیقه هم که شده لبخند به لب مردم بیاورم. از المپیک تا الان هم نتایج خوبی گرفته‌ام. واقعیت این است که وقتی یک نفر به من نزیک می‌شود متوجه می‌شود که من اصلا شبیه آنچه در افکار مردم هست، نیستم. فکر میکنم آنقدر هم که من را قضاوت می‌کنند، دختر بدی نباشم.

* ولی قبول داری اتفاق اخیر خیلی سر و صدا کرد؟
درباره موضوعی که پیش آمد، فکر میکنم صرفا به عنوان یک انسان، فارغ از دختر و پسر بودن، با هیچ کس نباید اینطور برخورد شود. چون از آن روز روحیات من آسیب دیده. این موضوعات گفتن ندارد ولی چشم سمت راست من خون است، بس که گریه کرده‌ام، چند بار بیمارستان رفته‌ام. همه رسانه‌ها خبر را کار کردند اما همه‌شان قضیه را یکطرفه دیدند. نگفتند مبینا چرا مصاحبه نکرده. به احترام استادم و دستور وزارت ورزش اجازه صحبت نداشتم و این اولین مصاحبه من بعد از آن اتفاق است.
به مردم حق می‌دهم من را بد قضاوت کنند چون تحت تاثیر رسانه‌ها هستند و چیزی که می‌شنوند را باور می‌کنند. چرا هیچکس نگفت پدر مبینا بی دلیل نباید این کار را کرده باشد. امیدوارم دیگر نبینم چنین رفتاری با کسی شود. استاد پیرهادی مدام می‌گوید که پیشکسوت است ولی از یک پیشکسوت، انتظار می‌رود درست برخورد کند. حتی آن لحظات و اتفاقات برایم مرور می‌شود اذیت می‌شوم.

* به لحاط فنی، الان چه شرایطی داری؟
دو سانتیمتر افزایش قد داشته ام و الان ۱۸۰ سانتیمتر هستم (باخند). وزن المپیکی من ۵۷ است ولی در این مدت ۵۳ کیلو مسابقه دادم. تابع سرمربی هستم و یکی دو بار به دستور اساتید، در ۵۷ کیلو بدون هیچ ترسی بازی کردم و فکر میکنم نتایج خوبی هم گرفتم.

* یعنی با ناهید کیانی در یک وزن قرار می‌گیری؟
قرار نیست کاهش وزن داشته باشیم. وزن ما برای مسابقات جهانی مشخص است (من ۵۳ و ناهید ۵۷). من و ناهید دو وزن متفاوتیم و قرار است از هر دو نفرمان استفاده شود. امیدوارم هر دو نفر دو طلای خوش رنگ برای کشور بیاوریم. الان در اردوهای تیم ملی خیلی رابطه خوبی داریم، با هم دوست هستیم و با هم تمرین می‌کنیم و خیلی می‌توانیم به پیشرفت یکدیگر کمک کنیم. امیدوارم امسال تیم تکواندو زنان ایران برای اولین بار روی سکوی اول جهان بایستد. چیزی نیست که دور از دسترس باشد.

* سن و سالت طوری است که راحت تا سه المپیک دیگر میتوانی مدال بگیری.
من هنوز سنی ندارم و ۲۰ ساله هستم. حداقل تا ۲۸ سالگی میتوانم ورزش حرفه‌ای را ادامه دهم و اگر خدا کمک کند، دو سه المپیک دیگر حضور دارم و برای مدال آوری تلاش میکنم. همه چیز دست خداست.

* صحبت پایانی.
بابت اینکه قرار گذاشتید تا حرفهایم را با مردم عزیز کشورم بزنم ممنونم. هر چه گفتم دلی بود و از مردم می‌خواهم که خشم خودمان را جلوی یکدیگر خالی نکنیم. برای هر قضاوتی خودمان را جای نفر مقابل بگذاریم. امیدوارم مردم همیشه خوشحال باشند و من هم با مدال آوری بتوانم خوشحالی آنها را بیشتر کنم.