به گزارش ورزش سه، اجرای آیین‌نامه جدید قراردادها از فصل ۱۴۰۳–۱۴۰۴ و ماده ۱۵ آن یک تغییر مهم ایجاد کرد: طبق این ماده، فقط قراردادهایی معتبر هستند که ظرف مهلت مقرر، یعنی ۴۸ ساعت، در هیئت فوتبال و حداکثر ۷ روز کاری در سازمان لیگ ثبت شوند. اگر قرارداد ثبت نشود، از نظر آیین‌نامه «فاقد اعتبار» است و اصلاً قابل ثبت هم نخواهد بود.
بنابراین قراردادهای داخلی که قبل از سال ۱۴۰۳ اعتبار حقوقی داشتند، امروز اگر در سازمان لیگ ثبت نشوند دیگر هیچ اعتباری ندارند. این یعنی اگر بازیکنی بعد گذشت مهلت ثبت قرارداد، با باشگاه دیگری مذاکره و قرارداد امضا کند، از نظر آیین‌نامه تخلفی نکرده است.
مثال تازه این موضوع، محسن فروزان است که ابتدا با صنعت نفت آبادان قرارداد لیگ یک امضا کرد، اما چون هنوز این قرارداد ثبت نشده بود، چند روز بعد با مس رفسنجان قرارداد بست و عملاً به تیم دیگری پیوست.
پیش‌تر چنین کاری به استناد اعتبار قرارداد داخلی، می‌توانست با پیگیری حقوقی متوقف شود. اما حالا با ماده ۱۵، این مسیر برای بازیکنان باز شده است.
اما چرا باید آیین‌نامه بازنگری شود؟
– این خلأ باعث بی‌ثباتی در نقل‌وانتقالات شده است.
– باشگاه‌ها ممکن است برای جذب بازیکن هزینه و زمان صرف کنند، اما پیش از ثبت رسمی، او را از دست بدهند.
– اعتماد بین بازیکن و باشگاه کاهش پیدا می‌کند و زمینه اختلافات و پرونده‌های حقوقی افزایش می‌یابد.
راه‌حل این مشکل، افزودن بندی است که بر اساس آن، قرارداد داخلی (تا زمان ثبت) نیز در صورت امضا، متعهدکننده باشد و فسخ یا عقد قرارداد دوم بدون رضایت طرف اول، تخلف محسوب شود.
عادل عابدجوی
منبع: ورزش سه
